انواع اوقات دادرسی

اوقات رسیدگی در دادرسی

_________________________
✅ وقت عادی (معمولی)

منظور از وقت عادی وقتی است که با هدف رعایت عدالت به ترتیب دفتر اوقات دادگاه، روز و ساعت معینی برای رسیدگی، از قبل تعیین و به اصحاب دعوا یا وکلای آنها ابلاغ می شود.

تعیین وقت پیش بینی شده در ماده 64 قانون آیین دادرسی مدنی مصداقی برای وقت عادی است.
_________________________
✅ وقت خارج از نوبت

منظور از وقت خارج از نوبت وقتی است که از لحاظ زمانی مناسب تر از اوقات عادی است، چرا که بدون توجه به ترتیب دفتر اوقات دادگاه تعیین می‌شود و بنابراین این نزدیک تر از وقتی است که دفتر اوقات نشان می‌دهد. البته باید توجه داشت که هر چند خارج از نوبت، نزدیکتر از وقت عادی است، اما الزاماً نزدیک ترین وقت نمی‌باشد، مگر در مواردی از قبیل ماده 100 قانون آیین دادرسی مدنی که نزدیکتر از وقت عادی الزاماً نزدیک ترین وقت نیز می‌باشد.

ماده 177 قانون آیین دادرسی مدنی، وقت رسیدگی به دعاوی تصرف، مصداقی برای وقت خارج از نوبت است.
_______________________
_________________________
✅ وقت فوق العاده

وقتی است که دادگاه خارج از اوقاتی که در دفتر مخصوص اوقات (چه به صورت عادی، چه خارج از نوبت) تعیین می کند و علی الاصول بدون حضور طرفین نسبت به پرونده رسیدگی و اقدام به صدور رأی می‌نماید.

موضوع مواد 115 الی 120 قانون آیین دادرسی مدنی مصادیقی برای وقت فوق العاده می‌باشد.
_________________________
✅ وقت احتیاطی (نظارت)

منظور از وقت احتیاطی وقتی است که با هدف عدم رکود رسیدگی برای وصول پاسخ استعلام یا انجام امری توسط طرفین و یا یکی از آنها، به پرونده داده می‌شود. وقت احتیاطی یا وقت نظارتی در قانون پیش بینی نشده است و این ضروریات عملی دادگاه هاست که سبب پیدایش آن گردیده است. هر چند وقت احتیاطی در دفتر اوقات ثبت می‌شود، اما با روشن شدن نتیجه‌ی اقدام، حتی اگر وقت نرسیده باشد، می‌توان به طور فوق العاده رأی صادر کرد.

(معمولاً بعد از صدور قرار های کارشناسی، تحقیق و معاینه محل، مطالبه اسناد و … وقت احتیاطی تعیین