حڪم حضوری و حکم غیابی
طبق ماده ۳۰۳ آیین دادرسی مدنی، حڪم دادگاه حضورے است مگر اینڪه خوانده یا وڪیل یا قائم مقام یا نماینده قانونے وی در هیچ یڪ از جلسات دادگاه حاضر نشده باشد وبه طور ڪتبی نیز دفا؏ نڪرده باشد ویا اخطاریه، ابلاغ واقعے نشده باشد
سه شرط براے احراز حڪم غیابی وجود دارد ودر صورت عدم وجود هریڪ از سه شرط زیر، رای حضورے محسوب خواهد شد:
1_خوانده یا وڪیل یا قائم مقام قانونے وی در هیچ یڪ از جلسات حضور نداشته باشد
2_هیچ گونه دفا؏ ڪتبی نڪرده باشد
3_دادخواست ابلاغ واقعی نشده باشد
پس اگر دوشرط اول موجود نباشد ولی دادخواست به خوانده ابلاغ واقعے شده باشد، راے صادره غیابے نخواهد بود
نڪات مهم
* قرار غیابے وجود ندارد وفقط احڪام ممڪن است غیابے باشد
* اصل بر حضوری بودن احڪام است و در موقع تشڪیڪ (شک داشتن) باید اصل را بر حضورے بودن گذارد
*حڪم دادگاه در هر صورت حضورے محسوب مے شود وخواهان به هیچ عنوان حق واخواهے ندارد
*خوانده غیابے وقتی حق واخواهے دارد ڪه رای صادره ڪلا یا جزئا به ضرر وے صادر شده باشد
*در امورحسبی چون خوانده به معناے دقیق ڪلمه وجود ندارد، حڪم غیابی “اصلا” وجود ندارد
برخی از احڪام در هیچ صورتے حتی در صورت وجود سه شرط ذڪر شده در بالا غیابی “نخواهد” بود.
دستور فروش مال غیر منقول غیر قابل افراز
حڪم ڪیفری علیه اطفال
حڪم اعسار از هزینہ دادرسی
راے داوری
